Dünya nasıl bir yöne doğru dönüyorsa tekamül süreçlerimiz de belirli döngüler dahilinde gerçekleşir, bireysel anlamda sayısız enkarnasyonlar geçiren varlıklar, ihtiyaç duydukları maddesel deneyleri gerçekleştirmek için gerek Dünya üzerinde gerekse başka gezegenlerde, bedenleneceği maddi ortamın şartlarına uygun olan yapıda bedenler kurarlar. Her şey varlığın gözlemi için tasarlanmıştır ve her tasarım varlıkları, Mutlak Yaradan'ın sonsuz sistemlerinde birer görevli kılar. Fakat döngüsel tekamül süreçleri yalnızca varlıklar için değil gezegenler için de geçerlidir. Dünya üzerinde her bir devre ortalama 70.000 yıl sürer. Varlıklar bu süreçlerde farklı zamanlarda ve realitelerde tekamül etme fırsatı bulurlar.Kutsal kitaplarda tufan ya da yıkım gibi sembolik anlatımlarla ifade edilen süreçler, devre sonlarını işaret eder. Bu süreçlerin sonunda varlıklar, Dünya okulunu bitirebilmek için gerekli olan bilinç düzeyine ulaşmalıdırlar.
Bu bilinç düzeyi nedir?
Sevgi ve bilgi yönünde varlığımızı terbiye edip vicdan melekelerini ortaya çıkarmaktır, affetmektir, merhamet etmektir, yargılamamaktır, anlayış göstermektir, koşulsuzca herkesi, her varlığı sevmektir, hangi hareketimizi neden yaptığımızı devamlı gözlemleyerek idrakli bir varlığa dönüşebilmektir ve aynı zamanda madde ile olan ilişkilerimizi düzenleyerek, nefsimizi bilinçli bir şekilde kontrol altına almaktır, dogmatik sorgulanmamış inanç kalıplarımızdan kendimizi özgürleştirmektir ve bunları neden yaptığımızın farkına varmaktır...Bu liste uzayıp gider, kısacası aklımızı mümkün olan en yüksek verimle kullanmalıyız. Herkesin birbirinden ayrı olmadığı noktasında, ayrışmanın olmadığını anlamalıyız, eğer biz bir bütünün parçasıysak biz o bütünüz demektir. Nuh'un tufandan kurtulması için yaptığı gemi onun dünya tesirlerini geride bırakmasını sağlayan, yüksek bilinciydi, biz de devre sonuna yaklaştığımız şu günlerde aklımızı kullanarak kendi yüksek bilinç gemimizi inşa etmeliyiz. Ve bunu herkes yalnızca kendisi için yapabilir.
