Günahlar biriktikçe endişe duymamız gereken, sevaplar ise topladıkça çıkar sağlayıp, puan kazanabileceğimiz kavramlar değillerdir. Günah diye nitelediğimiz ve bazen de kendimizi yargıladığımız negatif tutum ve eylemler, neden sonuç ilişkisi dahilinde, bizleri dönüştürecek ve evrim basamaklarında yukarı taşıyacak olumlu adımları atabilmenin itici gücünü oluşturmaları için vardır. Erişilen yüksek bilinç ve gelişen vicdani değerler ile birlikte, olaylara verdiğimiz tepkiler de giderek rafine bir hal alırlar. Sevap, geliştirilen davranış ve tepki modellerinin, pozitif kutuplaşmanın ve ruhsal kazanımların bir göstergesidir. Bu kavramlar hakkındaki bakış açımızı bilgiyle genişletebilmek; kendimizi bağışlayıp, geçmişin tesiri altında kalarak suçluluk duymamamız gerektiğini ve attığımız her adımın, Sonsuz Yaratan'ın yolunda, çıkar ve fedakarlıktan öte birer vazife olduğunu anlamamıza yardımcı olacaktır.
Korku, cezalandırılma, suçluluk hissi ya da ödül beklentisi, yaşam içerisinde bilgisizce ve otomatik hareket eden varlıkların realiteleridir. Bir kısmımız hala, cennetin köşkler, pırlantalar, huriler ve türlü hazlarla dolu maddesel bir mekan olduğunu hayal ederken; cehennemin korkunç alevlerinden ve sıcağından da, defalarca tekrarladıkları hataları için tövbe ederek kurtulacaklarını düşünürler. Bu sorgulanmamış metafizik kavramların yaşam illüzyonu içerisindeki karşılıkları da haliyle dogmatik olacaktır.
Hatırlamamız gereken kendi realitemizi kendimizin yarattığıdır. Bilgi ile hareket etmek; yine bilgiden oluşan ve bilgiyi talep eden özümüzün, yaşam içinde kendisini gerçekleştirmesinin anahtarıdır. Biriktikçe bizi dibe çeken ve suçluluk duyduğumuz hisler ve geçmiş vizyonlarının neden var olduklarını ve amaçlarını idrak edemediğimiz müddetçe, anda yaşaması gereken bizleri, geçmişin kör kuyularına hapsetmeye devam edecektir.
İdraklenmek, yaşamın içimizden akıp gitmesine izin verdiğimiz, bilerek yaşadığımız, hata yapmaktan korkmadığımız ve onlardan dersler alarak nefsimizi kontrol edebildiğimiz bir hale gelebilmektir. Unutmayalım ki Yaratan bizi cezalandırmaz, yargılamaz, katrandan gömlekler giydirmez, günahlarımız liste halinde önümüze sunulmaz. Onları ceza ve korku kalıbında yaratan bizleriz. Yaşanılan her şey yaşanması gerektiği ve sonsuz evrim yollarında bizleri dönüştürmesi için, tanrısal ve deneysel birer eylem olarak karşımıza çıkmıştır.
Bizleri cennete götürecek sevaplar, deneysel süreçleri yeterince özümsemenin, bu sayede genişleyen bilincin ve yükselen vicdani değerlerin, madde illüzyonu içerisinde davranış, tutum ve düşüncelerimize yansımasıdır. Bu yansımalar, ödül ya da çıkar temelli, nefsin beslediği yönde değil, vicdan doğrultusunda, yüksek duygularla yapıldığı zaman esas karşılıklarını bulmuşlar demektir.
Sirius Misyonu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder