DENEYİM

 Varlıklar madde dünyalarına deney ve gözlem yapmak için enkarne olurlar. Bizler deneyci varlıklarız. Dünyaya gelmeden evvel planladığımız yaşam örgülerimiz birtakım sapmalar üzerine kuruludur, evrendeki negatif tesirler bu sapmalara odaklanmamızı ve deneyler geçirmemizi sağlar. Deneyim ile elde ettiklerimiz bizi olgunlaştırır ve giderek daha da nefsini kontrol edebilen, duru bakış açılarına sahip varlıklar haline geliriz. Bu, varlığın evrim sürecinin bir parçasıdır.

 Kader planlamasını oluşturan varlık spatyom aşamasındayken eksiklerini görür, önceki yaşam ve deneyimlerinden faydalanarak oluşturacağı kurguya; zaaflarını, bağımlılıklarını, maddeye düşkünlüğünü ya da sevgisizliğini, kızgınlığını, affedemeyişini... ve bunun gibi sayılabilecek birçok, insana özgü vicdani unsurları deneyimlemek için kendisine karmik katalizörler oluşturur. 

Bu katalizörler nelerdir?

 İçine doğduğumuz baskıcı aile ortamı, hastalıklarımız, doğuştan getirilen yeteneklerimiz, arkadaşlarımız ya da yaşadığımız şehirler ya da görünüşümüz...Kısacası yaşam içerisinde kendimizi içinde bulduğumuz her durum, yaşadığımız her olay ve realite bizim için planlı birer katalizör yani dönüştürücü unsurdur. Her biri maksatlıdır. Yüksek benliğimizde planladığımız bu yaşamlar her noktasında bizi farkına varmaya, bütüne hizmet etmeye ve Sonsuz Yaratan'ın sistemlerinde aşama aşama ilerlemeye sevk eder.

 Yaşamlar boyunca varlıklar, ışıldayan özlerini ortaya çıkarmak için madde dünyalarına enkarne olurlar, zaten kendilerinde olanı keşfederek çeşitli hal, durum ve bilinç aşamalarına erişirler. Bu deneysel katalizörler varlıkları arzu edilen evrim seviyesine getirmek için gereklidir. Bu yüzden de en uç noktada hayatı deneyimlemek gerekir. Pasif  bir yaşam sürme isteği ve yaşama dahil olamama durumu varlığın evrim sürecini yavaşlatır. Aynı zamanda dogmatik inanç kalıpları ve sorgulanmamış, dışsal şartlandırmaya dayalı otomat yaşam tarzları, aklını ön plana çıkaramayan varlık için hayat içerisinde deneyimleme noktasında varlığı yetersiz bırakabilir. Bu da kıymetli olan yaşamlarımızdan yeterince verim alınamamasına yol açar.

 Yaşamdan tat almaktan ve koşulsuzca sevmekten korkmamak gerekir. Birbirimizi yargılamadan şefkatle bakabildiğimiz zaman tüm varoluşa, bütün olmamızı engelleyen ve bizi parçalara ayıran düşünce ve davranış kalıplarını uzaklaştırdığımız zaman içimizden, yaşam içesinde bizi olgunlaştıran deneyimlerimiz ile birlikte fark edebildiğimiz zaman acılarımızı ve neden yeryüzünde olduğumuzu, o zaman yaşamlarımız gerçek amaçlarına varabilmişlerdir diyebiliriz.

Sirius Misyonu