KOŞULSUZ SEVGİ

 Koşulsuz sevgi, her varlığın bizim farklı bir yansımamız olduğu, bir ayrım olmadığı ve ayrımı yaratanın içsel yargılarımız ile bunlara bağlı egosal benliklerimiz olduğu, idrakine varabildiğimizde, içimizde keşfedebileceğimiz yüksek tanrısal bir ifadedir. Bir kimseyi sevemeyeceğinizi düşünüyorsanız, içinizde,  ona dair yargıyı kıramıyor ve onu kendinizden ayrıştırıp bu durumun nedenleriyle yüzleşemiyorsunuz demektir. Madde illüzyonunda, üçüncü yoğunluk derecesi temel dersleri, bu benliklerin realiteler düzeyinde dönüştürülmesini ve ayrılıkların ortadan kaldırılmasına dair anlayışların geliştirilmesini amaçlar. Bu dönüşüm, koşulsuz sevmekten ve bilgiyle genişleyen idrakten ayrı tutulamaz. Sonsuz Yaratan'ın sizi asla yargılamadığını ve her birinizi ayrım gözetmeden sevdiğini anımsayıp, O'ndan örnek alabilirsiniz.

 Bütün varlıkları ayrım yapmadan, koşulsuz ve şartsız sevebilmenin önündeki tek engel bizim sınırlı anlayışlarımızdır. Neden sonuç ilişkisi kurabilmek ve bilgiyle hareket etmek, ayrılıkları gidermenin ve neden hiçbir şart koşmadan, herkesi sevmemiz gerektiğini anlamamız için önemlidir. Bizi ayrıştıran yaşamsal unsurlar ve üzerimizdeki etkileri hakkında detaylıca düşünmemiz ve sonuçlarını içselleştirmemiz, farkındalıklı bir yaşam sürmek için şarttır. 

 Yaşam dediğimiz olgu, içimizdeki tanrısallığı keşfetme ve kendimizi gerçekleştirme sürecidir. Bu keşfetme süreci en yüksek tanrısal ifade olan şartsız, koşulsuz sevgiye ve kutuplaşmanın olmadığı, Bir ve Kaynak olan Sonsuz Yaratan'a doğru olmalıdır. Bu demek oluyor ki, siz içinizdeki sevgiyi, başka varlıklara ne kadar çok akıtabilirseniz ve vicdanınızdaki katılıkları gelişmiş bir idrakle, ne kadar fazla parçalayabilirseniz, Sonsuz Yaratan'ın yüksek anlayışına o denli yaklaşabilmişsinizdir.

Burak Cömertler