Bir olayı ya da durumu düşündüğünüz zaman algılayamazsınız. Düşünerek oluşturduğunuz imajları ardı sıra gözlemlediğiniz zaman algılayabilirsiniz. Düşünmek zamana ait bir faaliyettir ve çaba gerektirir. Algı ise içinde bulunulan ana aittir ve çaba gerektirmeksizin, geliştirilen imajların gözlenmesiyle zihinde belirir. Bu yüzden, düşüncelerinizin etrafında dolanmak, sürekli analiz etmek ve yargı oluşturmak size hiçbir fayda sağlamaz. Onları bilince getirmeniz sizi ileriye götürebilir ve döngüyü kırmanızı sağlar. Bunun için de dikkatle odaklanmak gerekir. Odaklanmak varlık enerjisini zaman düzleminden ana çeker ve zihni sakinleştirir. Bu, saf ve duru bir biçimde görebilmenin ön koşuludur. Limitsiz sevgi, farkındalık ve bütünlük hali; limitli madde illüzyonunda bu zihinsel işlem döngüsü sonucunda belirebilir.
Duygu ve düşüncelerin karşılığı olan realiteler bu şekilde kapsamlanır ve evrimin karşılığı olan 'varlığın kendini bilebilmesi' aşama aşama bu yolla gerçekleşir.
Düşünceyi gözlemlemek ve onunla bütünleşerek illüzyonu dağıtmak yükseliş için gereklidir, fakat düşüncesini saflaştırarak, şartlanma ve dış etkilerden arındırmak varlığın iradesine bağlıdır. Bu irade varlığın kendisini, varoluşu ve Yaratan'ı giderek daha yüksek seviyelerden anlama ve algılama arzusuyla paralel ilerler.
Sorgulamak bu yüzden anlayıp algılamanın ön koşuludur. Bu yolla idraklenmek, dışarısını gözlemleyerek başlayan yaşam yolculuğunun içe dönerek ve odaklanarak anlam bulmasıyla aşama kaydedebilir.
Yıkılıp dağılacak zaman ve illüzyona ait ikilik unsurlarının farkına varıp, öze ve sevgiye ait sarsılmaz farkındalığı bunların üzerinde tutarak, hareket ve düşünce sistematiğimizi buna göre kurgulayabildiğimiz zaman tekamül süreçlerimizi daha da hızlandırabileceğiz.
Burak Cömertler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder