Yaşam, elbette sizi her zaman mutlu, huzurlu ve sağlıklı hissettirmeyecektir. Önemli olan zor zamanlarda ayakta kalabilecek içsel tepki mekanizması geliştirebilmek ve öyle anlarda esen sert rüzgarlara karşı savrulmadan dengede kalabilmektir. Egosal tutumların idrakinde olabilmek böyle zamanlarda önemlidir ve dönüşümün yolunu açar. Kurban psikolojisine girip ahlanıp vahlanmak yerine, duyguları ve yaşananları kendinizden ayırmadan gözlemek, onların farkına varıp kabul etmek ve dönüşmeleri için irade ortaya koymak, geliştirilmesi gereken en etkili tepki biçimleridir. Maddesel realiteler düzeyinde karşılaşılan her türlü zorlanmanın, gereken sevgi ve ışık düzeyine ulaşabilmesi için varlığın ihtiyaç duyduğu tesir potansiyelini bünyesinde barındırdığını unutmamak gerekir.
Denge halinin içsel bir direnç, baskı ve zorlanmayla değil; yaşananların ve zihinde meydana getirdiği duyguların gözlemlenip bilince getirilerek oluşturulması gerekir.
Varlığın kendisini ve içinde bulunduğu durumu sürekli bir biçimde analiz etmesi enerjisini tüketmekten başka bir şeye yaramaz. Oluşturduğu imajlar onu zaman düzleminde savurarak illüzyon içerisine hapseder. Odaklanarak zihni sakinleştirmek ve durumu kabullenerek yapıcı tepki biçimleri geliştirmek ve yalın bir halde görmeyi istemek realite geçişini ve çözümü sağlayabilir.
Korku, kaygı, acı, öfke vb. duygular varlık enerjisinin zaman düzlemine, yine varlığın kendi oluşturduğu bir imgeye yönlendirilmesi ile hissedilir. Odaklanmak ve bilince getirmek, bu duyguların varlığı kontrol altında tutmasını engelleyerek bir çözüm bulmasına, anlamlandırmasına ve özündeki sevgiyi keşfetmesine yol açar.
Realite savurur, hakikate yöneliş varlığı yeniden doğmuş bir biçimde kendine getirir. Yaşanılan döngülerden mümkün olduğunca çok veri toplayarak onları öz bilgi haline getirebilmemiz bizim liyakatimize, algımıza ve irademize bağlıdır.
Burak Cömertler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder