Sonsuz Yaratan madde illüzyonundaki dağılacak bir imgede aranmaz; O, süregelen ve genişleyen anın farkındalığında aranır. Bu yüzden inançta ve imanda sevgi yoktur, sadece sanı vardır. Her ikisi de, madde illüzyonuna ait bir tanrı imgesinin şartlandırdığı yani hakim olunmamış düşüncenin yönlendirdiği ve kontrol altında tuttuğu zihin yapısına hitap eder. İllüzyona ait imge gözlemlenip algılanmaya başlanınca imaj yerini idrake; inanç şartlanması ise yerini sevgiye bırakır. Üçüncü boyut insanının zihni dördüncü boyuta bu şekilde evrilir. Korkunun bittiği yerde sevgi ve idrak belirmeye başlar.
Saflaştırılmış bir zihinle algılamak, yani zaman düzlemine ait düşünce temelli bir unsuru gözlemleyerek içselleştirmek realite üzerinde hakimiyet kurulmasını sağlar. İnanç temelli tüm düşünce unsurları da ancak sağlıklı bir şekilde sorgulandığı ve gözlemlendiği zaman algılanıp üzerinde hakimiyet kurulabilir.
Enkarnasyon gözlemlemek için; gözlem süreçleri de madde illüzyonu üzerinde hakimiyet kurabilmek için varlıklarca geçirilir.
Nedir bu madde illüzyonu?
Varlık mekanizması parçalarına ayırılıp incelendiğinde, sevgiden ve bilgiden oluşmuş kaynağa bağlı özün, zaman ve mekan içerisine bağlanmış bedenin ve bu birlikteliğin hayat akışı dahilinde meydana getirdiği düşünce yani imaj temelli korku, endişe, haz, mutluluk, inanç vb. unsurların dalgalar halinde birbiri içine geçtiği gözlemlenir.
Düşünce varlığın yaratımıdır ve illüzyon denilen şey bu imajlar birlikteliğinin mekan içerisinde zaman ile birlikte yol alabildiği yaratım alanıdır. Yani, düşünce varlık tarafından yine varlığın gelişimi için üretilir ve deneyimler gözlemlenerek gelişim sağlanır. Hakim olunan düşüncenin her adımda üzerine çıkılır ve varlığın öz bilgisi artar. Sonuç olarak zaman yani illüzyon içerisine aktarılan her imaj ve bu imajların karşılığı olan realiteler bütünüyle geçicidir ve varlığı özünde yükseltmesi için meydana getirilir.
İllüzyon öğeleri incelenip araştırılmak ve gözlemlenmek içindir. İnanç ve duygu temelli varlık döngüleri bu yüzden gelişimi kısıtlar ve varlık enerjisini illüzyon içerisine hapseder. Bunların sağlıklı gözlemlenmesi ise öze yani sevgiden oluşan bütüncül kaynağa deneyim olarak hizmet eder. Bu yüzden kendini keşfetme yolundaki varlık ulaşılan bilinç düzeyinde inanmak yerine fark etmeye çalışmalıdır. Bu aynı zamanda dışa bakan gözün kendini, Yaratan'ı ve evreni keşfetmek için içe yönelmesidir.
Burak Cömertler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder