Ruh sonsuz, yaratılış sonsuzluktur. Sonsuz olan, sınırsız yaratım potansiyelini bünyesinde barındırır. Ruhun deneyim için evrende zaman ve mekana bağlandığı ilk bilinç odağını biz yüksek benlik olarak algılıyoruz. Yaratım, deneyimin çıkış noktasıdır ve akıl, deneyimin düzenlenmesi ve deneyimlenenin gözlemlenmesi için bu noktada belirmeye başlar. Akıl, varlığın düşünceyi organize edebilme ve yaratımı genişletebilme kabiliyetidir. Bu çıkış noktası yüksek benliği boyut katmanlarının içerisine enerjisini yoğunlaştırmaya iter. Beden katmanları, kabalaşan madde ortamlarında, giderek daralan şuur kademelerinde, göreceli türlü akış biçimlerinde yüksek benliğin uzantısı olan sonda araçları olarak işlev görmeye başlarlar. Bizler sadece zihin ve beden katmanları üzerinden ilk biçimleri algılarken, derinlikli varlık yapısı, yönlendirilmenin yapıldığı ve tesirin başlangıcı olan, sonsuzdan potansiyel alan yüksek benliğe kadar uzanır ve yüksek benlik bir kumanda masası görevi yaparak bu süreçleri düzenler, veri toplar, deneyim elde eder ve evrilir.
Ruh gözlemcidir ve enkarnasyon şuur değişimdir. Tanrı tohumu olan yüksek benlik, ruhun evren içerisine gözlem yapmak için adım attığı ilk birimdir ve çeşitli boyut katmanlarına enerjisini yoğunlaştırarak Sonsuz Yaratan'a hizmet etme güdüsü taşır. Tecrübesini tamamladığı maddi sahadan bir diğerine geçişi sadece şuurunun değişimidir. Bedenler bu süreçlerde kabuk gibi değiştirilir ve ölüm olarak deneyimlenen aşamada, illüzyon dahilinde gözlenen ve elde edilen veriler Sonsuz Yaratan tarafından özümsenir, varlık dinlenir ve yeni deneysel süreçlerin planlamasını yapar.
Ruh bütündür ve yüksek benlikler arasında sanıldığı gibi bir ayrım yoktur. Evren içerisinde seperasyonun algılandığı her düzlem illüzyondan ötürüdür ve bu fraktallar illüzyon içindeki bağlarının gözlenerek ve keşfedilerek giderilmesi içindir. Maddeyi mağlup eden ve illüzyonun ötesine geçen ruh, yüksek akıl biçimleriyle bu noktada belirir. Onun belirişini biz sevgi halinde duyumsarız.
Evren her birimiyle mekaniktir. Yapı taşı olan madde, maddenin şekillenmesi için bilinç odaklarınca oluşturulan imajlar yani düşünce ve duygular mekaniktir. Ruhun planlayarak düzenlediği ve kendisini yine kendisine yansıtması için kurguladığı bir aynalama mekanizmasıdır. Bu düzlemde yapılan işlemlerde, döngünün ve mekanikliğin ötesine geçildiği yüksek karakerli davranış ve akıl biçimlerinde ruhun maddeye hakim olmasını ve sevgi halinde tezahürünü gözlemlenir.
Burak Cömertler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder