Düşünce üretmek ve deneyim sağlamak için madde illüzyonuna yönlendirdiğiniz enerjinizi, zihinde tekrar bir noktada toparlamalısınız ki, yaratımınızı ve bu yolla ne ürettiğinizi görebilesiniz. Salt gözlemci bu anda hareket alanını fark ederek realitelerini tıpkı bir resim gibi bütün halde görebilir. Varlığın hem yaratıcı hem de yarattığını gözlemleyen iki fonksiyonu bu noktada, döngünün sönümlenmesiyle tamamlanır ve bir üst aşamaya geçilir. Bu nokta, ancak odaklanma halinde açığa çıkan ve birbirinin aynısı olan sessizlik, sevgi, an, barış ve şimdi kavramlarıyla tanımlanabilen kapsayıcı zamansızlık noktasıdır. Bu anda illüzyon dağılır ve içinizden bir kelime bile geçirmezsiniz. Sadece sevinç içinde güzelliği duyumsarsınız.
Tekamül süreçleri, sonsuz potansiyelden güç alan varlığın, enerjisini enkarne olduğu boyut düzleminde yönlendirebilmeyi öğrenmesiyle gelişir. Bu da, varlığın bedenini, zihnini, yaşadığı fizik düzlemi ve şekillendirdiği madde ortamını mümkün olan en iyi oranda idrak etmesiyle mümkündür. Sonsuz olan ruh, ancak sonlu ortamlar idrak edilerek her seferinde bir üst seviyeden algılanabilir. Bu da zaten evrimdir.
Varlık, sonsuz enerjinin çeşitli kademelerde benlikler tarafından şekillendirilmiş ve deneyim için daraltılmış halidir. Bu enerjisini yönlendirebilmeyi öğrenmesi ise bu deneyimi talep etmesiyle birlikte onun kaderi olmuştur. Enerjisini bir bedene bağlamadığı vakit, evrene kök salmış uçsuz bucaksız potansiyele sahiptir. Ama bir beden üzerinde yoğunlaştığı ve bu yolla gözlem süreçleri geçirdiği zaman, o beden ve bedenin yer aldığı maddi şartları keşfetmesi için şartlarını ve ortamını iyi tanıması gerekir.
Burak Cömertler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder