Mutluluğu arzulamak da benmerkezci limitli bir yaklaşımdır. Beşer yeryüzüne mutlu olmak ya da acı çekmek için değil, geniş bir gönül açıklığıyla yaşamak ve türlü realiteleri deneyimlemek için enkarne olur. Bu süreçlerde hissedilen duygu durumları sonuç değil hedef olduğunda zihin şartlanır ve madde illüzyonunun varlık üzerindeki hakimiyeti artar. İçinde bulunulan ana odaklanarak, yaşamın tüm olasılıklarıyla içinden akmasına izin vermek ve duyguların kıymetli yönlendirici tesirlerini içselleştirmek sağlıklı gözlem süreçleri geçirilmesinin yolunu açar. Hedefe odaklanmak egodur ve limitlidir. O an için yapılması gerekeni yapıp ne olursa olsun sonucu ve açığa çıkan duyguyu benimsemek limitsiz anın farkındalığıdır.
Yaşamda korkmadan deneyimleyerek olmuş ve olacak olanı kabullenmek ve değişimin yalnızca içinde bulunulan anda dizayn edilebileceğini fark etmek, hem ideal sevgi dolu aksiyonu alabilmenin hem de maddeden farkındalıkla özgürleşmenin yolunu açar. Bu yaşamı kucaklama halinde, elde edilen sonucun, mutluluğun, endişenin, acının, hazzın yani geçici tüm unsurların artık bir önemi kalmaz. Duygunun iyi ya da kötü olduğu yargısı kırılır, onunla bütünleşilir ve tekamül basamakları sağlıklı bir biçimde tırmanılır.
Burak Cömertler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder