Nasıl ki sonsuzluk, özgür iradesiyle sonsuz enerjiye odaklanıyor, sonsuz yaratıcı güç halinde evrenleri ve varlıkları meydana getirerek yaratımın temelini oluşturuyorsa; bu yaratıcı gücün bireyselleşmiş bölümü olan varlıklar için de durum pek farklı değildir. Özgür irade, yaratıma potansiyelini veren ve bunun için bir boyut düzleminde, sonsuz enerjinin, sonsuz sayıda varlık tarafından, sonsuz farklı varyasyonda yönelmesini sağlayarak yaşamsal realitelerin açığa çıkmasını sağlayan varoluşsal yasadır. Yani, varlığın yaratımı özgür iradesi ile paralel ilerler. Bu ilerleyişte yapılan her hamle, enerjinin farklı realiteleri meydana getirecek şekilde yönlenmesini sağlar ve bu yolla madde illüzyonu dahilinde bir sapma meydana getirir. Deneyimleyen varlığın, süreci gözlemlemesi ve açığa çıkan sapmaları gidererek sonuçlarını öz bilgi haline getirebilmesi sevginin keşfedilmesini sağlar.
Yaşam bütünüyle özgür irade seçimleri ve bu yolla meydana gelen sapmaların, deneyimleyen varlıklar tarafından giderilerek sevgi anlayışının keşfedildiği, ikinin bire indirgenmesi sürecidir. Yaratan'dan ötürü yaratan olan beşerin algısı, duygusu, düşüncesi ve iradesi doğrultusunda açığa çıkardığı aksiyonu, onun yaratımını tanımlar.
Yoğunluğu oranında deneyimlediğimiz üçüncü boyut düzlemi, pozitif ve negatif kutbiyet seçiminin yapıldığı evrim aşamasıdır. Pozitif yönde gelişme yolunu tercih eden bir varlık için özgür iradesinin farkında olmak ne kadar önemliyse negatif yönde tekamül süreçleri geçiren varlıklar için, kendinden başka varlıkların özgür iradelerini ele geçirebilmek o kadar önemlidir. Dolayısıyla, kutsal metinlerde Yaratan'a yönelerek pozitif temelli, vicdan yönünde, ortaya karakter konularak atılan adımlar özgür iradeyi temsil ederken; bu varlıkları din, para, güç, baskı, haz vs. gibi realitelerle kendine odaklayarak etrafında dönen bir kul haline getirmek özgür iradenin gaspını anlatır. Algıları yönlendirilen ve şartlanmalarla hareketleri biçimlendirilen varlıklar farkında bile olmadıkları, Yaratan'dan başka rabler edindikleri ve onları yücelttikleri döngüleri deneyimlerler.
İnsanların çoğu düşündüğünü sanıyor ya da belirli yaratımsal dogmalara inanarak konfor alanında yaşamayı tercih ediyor ama aslında sadece bir başkasının kalıbını kopyalayıp duruyor. Varlığın özgür iradesi ile hareket ettiği düşünülse de, bu durum sorgulamamak ve huzurunu bozmamak adına, iradesini başka bir varlığa ya da realiteye terk etmesine yol açıyor. Pozitif varlık, idrakiyle birlikte gelişen vicdanının ancak özgür iradesinin hiçbir etki altında kalmadan, kendisine ait olmasıyla yaşam süreçleri geçiren ve kendi özgün yolunu meydana getirebilen varlıktır. Bu varlık, başkalarına hizmeti kendine hizmet olarak görür ve Yaratan'dan ayrı olmadığının farkındadır. İnsan ancak, iradesinin yalnızca kendisine ait olması gerektiği farkındalığına erişebildiği zaman hakiki özgürlüğü elde edecektir.
Burak Cömertler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder