Enkarnasyon şuur değişimidir. Reenkarnasyon ise bir gezegen devresinin öğretim süreçlerini tamamlayabilmek için geçirilen sıralı enkarnasyonlardır. Ölüm, bir enkarnasyondan diğerine geçiş sürecindeki dinlenme evresidir. Yaşamlar boyunca okulun dersleri verildiğinde belirli bir bilinç ve vicdan düzeyine ulaşır. Sembolik cennet anlatımları, varlığın kendi iradesiyle ulaştığı bu gelişmişlik düzeyini temsil eder. Bu, aynı zamanda devrenin kaba tesirlerini ve karmik döngülerini geride bırakarak yüksek tekamül düzeyine ait bir gezegende, farklı vazife aşamalarında enkarne olunabilecek seviyeye gelinmesidir. Evrim süreklidir ve Yaratan'ın sonsuz bilgisinden ötürü başka gezegenlerde, başka beden ve bilinç düzeylerinde sonsuza kadar sürer. Enkarnasyonun yegane amacı, deney ve gözlem ile elde edilen verilerin Sonsuz Yaratan'a aktarılması, yani Yaratan'ın kendisini tanımasında fonksiyon görmektir.
- Enkarnasyon, maddesel bir düzleme dürbünle odaklanmaya benzer. Bu yolla yaşam boyu deneyimlenerek bireysel bilinçdışına depolanan veriler, ölüm aşamasında Sonsuz Yaratan tarafından özümsenir ve varlık bunları öz bilgi haline getirir. Bir devre boyunca, varlık bir değil yüzlerce yaşam sürebilir. Yaratılmış varlık, madde illüzyonu ile Yaratan arasında konumlanan bir kanal bağlantısıdır.
- Her enkarnasyon süreci öncesinde yaşam maketi titizlikle dizayn edilir. Varlığın evrim ihtiyacı göz önünde bulundurularak cinsiyet, ırk, meslek, ülke, gelir düzeyi, aile yapısı gibi türlü unsurlar enkarnasyondan enkarnasyona değişkenlik gösterir. Yaşamlar boyu, bu göreceli ve geçici realitelere tutunarak kendisini üstün gören ve konfor içinde güvenlikli yaşamlar sürmeyi amaç edinenler reenkarnasyon bilgisinden ve farkındalığından yoksundurlar.
- Varlığın bedenli hallerinde ve spatyomda, yani ahiret aşamasında kendi vicdanı ile baş başa kalması sonucu duyduğu acı ve ızdırap dinsel metinlerde aktarılan sembolik cehennemdir. Cehennem ne içine girilen bir mekan, ne sırta giyilen katrandan gömlektir. Reenkarnasyon süreçleri boyunca madde üzerinde hakimiyet geliştiren, sevgiyle, bağışlamayla ve birlik anlayışıyla bakabilen varlığın ızdırabı da giderek azalır.
- Özellikle devre sonuna doğru, aslında dünyadaki derslerini çoktan tamamlamış yüksek evrim düzeyindeki bazı varlıklar, reenkarnasyon döngülerinde okulu bitirmeye çalışanların hasata uygun hale gelebilmesi, yani onların sevgi ve ışık düzeylerinin artması için dünya üzerinde gönüllü olarak enkarne olmayı seçerler. Bu zorlu yolu birlik anlayışından ötürü Yaratan için bir vazife olarak görürler. Peygamber, mürşit, gezgin vb. isimlerle adlandırılan bu varlıklar, türlü çalışma alanlarında fonksiyon görerek Yaratan'ın sevgi ve ışığını üst bir seviyeden aktarmaya amaçlarlar. Reenkarnasyon döngülerine dahil olanların aksine bir ya da birçok seri yaşamlar sürüp buradan ayrılabilirler.
Burak Cömertler
Yorumlar
Yorum Gönder